BEBEK İSİMLERİ

 

 Anne Babaların en güzel tartışma konusu bebek isimleri olsa gerek. Sizin için derledik.

 Buyrun.

KIZ İSİMLERİ

A

AÇANGÜL: Açılan gül çiçeği

AÇILAY: Ay'ın şekilleri, yansıması

AFET: Ortalığı birbirine katacak kadar güzel kadın

AHENK: Uyum

AHSEN: Çok güzel, olağanüstü güzel

AHU: Ceylan, karaca

AJLAN: Hızlı, çabuk, telaşlı

AKASYA: Güzel kokulu bir süs bitkisi

AKEL: Eli uğurlu anlamında

AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün

AKSU: Anadolu'da değişik boylarda bir çok akarsuyun adı

AKŞİN: Beyaz tenli kadın

AKTAN: Ak renkli tan; Kutlu tan, uğurlu tan

ALA: Ela karışık renkli, alaca; Benekli; Tam olgunlaşmamış, yarı olmuş

ALÇİN: Kızıl renkli küçük bir kuş

ALEDA: Nazlı, kaprisli

ALEV: Yanan cisimlerin görüntüsünü tarif etmek için kullanılan bir kelime

ALEYNA: Bizim üzerimize olsun

ALGIN: Birine gönül vermiş, vurgun, tutkun

ALIM: Gözü gönlü çeken nitelik, çekicilik, gönül çelen güzellik, albeni

ALKIM: Gökkuşağı

ALYA: Yüksek yer, yükseklik, gök

ANIL: Başkaları tarafından sözün edilsin

ANKA: Kaf Dağı'nda bulunduğu söylenen masal kuşu

ARIN: Arı, katışıksız, temiz, kirden uzak

ARKIN: Yavaş, ağır, sakin

ARMAĞAN: Hediye, ödül

ARMİNA: Emine, korkusuz, yürekli

ARNİSA: Çok namuslu kadın

ARSEN: Kurtuluş, özgürlük

ARSU: Su kadar berrak

ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan

ARYA: Operada sanatçının orkestra eşliğinde söylediği uzun şarkı

ARZU: Herhangi bir şey için duyulan aşırı istek

ASEL: Bal, Cennetteki dört sudan biri

ASENA: Dişi kurt, güzel kız

ASLI: Kökeni anlamında; Kerem ile Aslı öyküsündeki kadın kahraman

ASLIHAN: ASLI+HAN=soyu han

ASLIM: Özü geçmişe ait

ASU: Azgın, huysuz

ASUDE: Rahat, huzur içinde olan

ASUMAN: Gökyüzü

ASYA: Dünyanın en büyük kıtası

AŞKIN: Aşmış, ileri

AYBEN: Ben ayım anlamında

AYBİKE: Ay gibi güzel kız

AYBİRGEN: Ayveren

AYÇA: Yay biçimindeki ay

AYÇİÇEK: Günçiçek

AYDA: Dere kıyılarında yetişen bir bitki

AYDAN: Güzelliğini aydan almış,ay gibi parlak ve güzel

AYDENİZ: Hem ay, hem de deniz

AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında

AYEVİ: Ay çevresinde oluşan ışık çemberi

AYGEN: Gönül arkadaşı

AYGÜN: Hem ay, hem gün

AYKAL: Ay gibi parlak ve ışıklı kal

AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay

AYLA: Bazı yıldızların ve ayın etrafındaki ışık çemberi

AYLİN: AYLA ile aynı anlamdadır

AYSAR: Ayın evrelerine göre huyu değişen kimse

AYSIN: Sen aysın, ay kadar güzelsin

AYSU: Ay ve su gibi güzel

AYŞE: Rahat ve huzur içinde yaşayan

AYŞIL: Ay ışığı

AZRA: Üstünde hiç yürünmemiş kum; Yeni yetme kız

B

BADE: Aşk, kutsal sevgi

BAHA: Değerli, kıymeti çok

BAHAR: Yazla kış arasında olan mevsim

BALA: Yavru çocuk

BALCA: Bal gibi, bala benzer

BALIN: Yar, sevgili

BALKIN: Pırıldayan, parlak

BALKIZ: Bal kadar tatlı kız

BANU: Prenses; Hanımefendi

BAŞAK: Arpa çavdar gibi ekinlerin tanelerini taşıyan baş kısmı

BEDİZ: Resim, tasvir, süs, bezek

BEGÜM: Hanım; Timuroğulları'ndan gelen prenses

BEHİN: İyinin iyisi

BELDE: Memleket, şehir, kasaba

BELEMİR: Peygamber çiçeği olarak biliniyor.Açtığı kokusunun dağilmasıyla anlaşılan gizli çiçek anlamında

BELEN: Bel, geçit; İki dağ arasından geçen yol

BELFÜ: Kar tanesi

BELGİ: İşaret

BELGİN: Kesin ve eksiksiz belirlenen

BELİZ: İşaret, iz; alamet

BENAN: Parmak uçları

BENAY: Ben ayım, ay gibiyim

BENEK: Namuslu kadın

BENGİ: Ölümsüz, sonsuz

BENGİSU: Ölümsüzlük suyu

BENİZ: Yüz

BERGÜZAR: Anılmak için verilen şey, andaç

BERİA: Olgunluk ve güzelliğiyle üstün olan sevgili

BERİL: Zümrüt

BERİN: En yüksek, en ulu anlamında

BERKE: Zerdali, kayısı; Kamçı, değnek

BERNA: Bağlı, bağlanmış; Genç, körpe, delikanlı

BERRAK: Duru

BERRAN: Keskin, kesici

BESİSU: Bitkilerin damarlarında dolaşan besleyici su

BESTE: Bir müzik parçasını oluşturan ezgilerin tümü

BESTENİGAR: Türk müziğinde bileşik bir makam

BETÜL: Erkeklerden çekinen namuslu kadın, Hz. Meryem ve Hz. Fatma`nın diğer isimleri

BEYZA: Çok beyaz, lekesiz

BİHTER: Daha iyi, en iyi

BİKE: Evlenmemiş, çocuğu olmamış kadın

BİLGE: Çok bilgili ve bilgisini yararlı kullanan kişi

BİLGET: Havadis, malumat

BİLGÜN: Bil+Gün

BİLHAN: Çok bilgili

BİLLUR: Pek duru, pürüzsüz

BİNGÜL: BİN+GÜL=Gülü bol; Gül bahçesi

BİNNAZ: BİN+NAZ= Çok nazlı

BİNNUR: BİN+NUR=Çok ışıklı, ışığı gür

BİRAY: Ay gibi tek, eşsiz

BİRBET: Yüzü benzersiz

BİRGEN: Yanlız, yanlızlığa alışkın

BİRİCİK: Bir tane, tek, emsalsiz

BİRSEN: Yanlız sen

BUKET: Çiçek demeti

BURCU: Güzel koku, ıtır

BURÇAK: Bir bitki

BURÇİN: Dişi geyik

BUSE: Öpücük

BÜKÜM: Bükme eylemi

BÜŞRA: Müjde, sevinçli haber

C

CANAN: Gönülden sevilmiş, yar

CANDAN: İçten, gönülden

CANDAŞ: Candan, değerli dost

CANEDA: İçten, sevimli kişi

CANFEZA: Müzikte bileşik bir makam

CANKIZ: Sevilen, sevimli, şirin kız

CANKUT: Sevimli, cana yakın

CANSU: Yaşam veren su

CEMRE: Ateş parçası, kor; Şubat ayında bir hafta arayla hava, su ve toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi

CEREN: Çok hızlı koşan, gözlerinin güzelliğiyle ünlü, ince bacaklı, zarif hayvan; ceylan

CEVZA: İkizler burcunun eski adı

CEYDA: İnce-uzun boyunlu ve güzel

CEYLAN: CEREN ile aynı

Ç

ÇAĞ: Belirli bir özellik gözönünde bulundurularak ele alınan zaman dilimi

ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış

ÇAĞIN: Şimşek, yıldırım

ÇAĞLA Badem, kayısı,erik gibi yemişlerin olgunlaşmamış hali

ÇAKIL: Su yataklarında sürtünmeyle yuvarlaklaşmış küçük taşlar

ÇEVREN: Gökyüzünün yerle bitişik gibi görünen kenarları, ufuk

ÇİÇEK: Bir bitkinin değişik renklerle bezenmiş kokulu bölümü

ÇİĞDEM: Akdeniz çevresinde yetişen çok renkli kır bitkisi

ÇIĞLIK: İnce ve keskin bağırış

ÇİLER: Şarkılar söyleyen, şakıyan

ÇİSE(M): Hafif yağan yağmur(um)

ÇİSİL: İnce ince yağan yağmur

ÇOLPAN: Çoban yıldızı

D

DALGA: Hareketli su kütlesi; Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi

DAMLA: Yağmur ya da bir sıvının çok küçük yuvarlak biçimli parçası

DEFNE: Yaprakları güzel kokulu, yaz-kış yeşil olan bir bitki

DEMET: Çiçek bağlamı, deste

DEMRE: Noel Baba'nın doğduğu sanılan tarihi yer

DENİZ: Yeryüzünün çoğunu örten engin su

DEREN: Toplayan, düzenleyen, pekiştiren

DERİN: Sığ olmayan

DERYA: Büyük deniz anlamında

DESEN: Çiçek, çizgi gibi süs şekilleri

DESTEGÜL: Mevlevi dervişlerinin giydiği ince kumaştan yelek

DEVİN: Hareket, kımıldanış

DEVRİM: Yerleşik toplumsal düzeni, köklü, hızlı ve geniş kapsamlı olarak niteliksel değiştirme ve yeniden biçimlendirme işlemi

DİCLE: Bir nehir adı

DİDE: Göz, göz bebeği

DİDEM: Gözüm gibi sevdiğim, sevgilim

DİLARA: Gönül alan, gönül okşayan.

DİLAY: Gönle ışık saçan, ay kadar güzel

DİLDAR: Gönlü baskı altında tutan sevgili

DİLDE: Ünü her tarafa yayılmış, herkesin konuştuğu, herkesin dilinde olan kimse

DİLEK: İstek, rica

DİLEM: Gönül ilacı

DİLER: Dilemek eyleminden

DİLHAN: İçten ve yürekten konuşan

DİLNİŞİN: Gönülde yer tutan,hoş,güzel

DİLRÜBA: Gönlü şen,dertsiz

DİLŞAH: Gönül şahı,sevgili

DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; Tabiat

DOĞANGÜN: Doğmakta olan gün

DOĞAY: Ayın yeni doğuş hali

DOĞU: Günneşin doğduğu ana yön

DOLUNAY:Ayın tam yuvarlak olduğu an

DORA: Doruk, zirve

DUYGU: Kişi, olay ve nesnelerin bireyin iç dünyasında uyandırdığı izlenim

DÜŞÜM: Hayalimdeki, düşlediğim, istediğim anlamında

E

EBRU: Bulut renginde; Hare gibi dalgalı ve damarlı; Kitap kabı yapmak için kullanılan renkli kağıt; Hareli boyama yöntemi

ECE: Türdeşleri arasında üstünlüğü yeteneği olan kadın, güzel kadın; Kraliçe

ECEGÜN: Çok güzel bir günde doğan

ECEM: Kraliçem, sevgili kraliçe anlamında

ECMEL: Çok güzel

EDA: Naz, cilve anlamında

EFSUN: Büyü, sihir

EGE: Türkiye'nin batısında yer alan deniz

ELÇİN: Deste, tutam

ELİF: Arap alfabesinin ilk harfi; Anadolu'da kibar, narin yapılı, ince-uzun anlamında kullanılır

ELVAN: Renkler,çeşitler

EMET: Bereket, bolluk

ENER: Dağ eteği

EREM: Cennet

ERENDİZ: Jüpiter gezegeninin adı

ERKE: Enerji, iş başarma gücü; Nazlı

ESEN: Sağlıklı, salim

ESER: Emek sonucu ortaya çıkan ürün, yapıt; Yok olmuş bir nesneden kalan parça

ESİN: Sabah rüzgarı

ESNA: Yüksek, yüce

ESRA: En çabuk, çok çabuk

EŞLEM: Selametli, güvenilir

EVİN: Bİr şeyin içindeki öz; Buğday tanesinin olgunlaşmış içi, özü

EYLÜL: Sonbaharda bir ay adı

EZGİ: Belli bir kurala göre yaratılan ve kulakta haz uyandıran ses dizisi; Melodi, şarkı, türkü

F

FAZİLET: Erdemli, iyi ahlaklı

FERAH: Aydınlık, iç açıcı

FERAY: Ayışığı, ayın parlaklığı

FERCAN: İnsanın ruhuna aydınlık veren bir içtenliğe sahip olan

FERDA: Gelecek zaman, yarın; Kıyamet

FERHAN: Sevinçli, gönlü hoş

FERZİN: Kraliçe

FEYZA: Bolluk, çokluk

FEZA: Boşluk, sınırsızlık; Uzay

FİDAN: Yeni yetişen ağaç

FİGEN: Yaralayan, kıran

FİLİZ: Tohumdan çıkan sürgün

FİRUZE: Açık mavi renkte, değerli bir süs taşı

FULYA: Nergisgillerden güzel kokulu sarı bir çiçek

FUNDA: Çalı ormanı, çalılık; Püskül, tepelik

FÜRUZAN: Parlayan, parlak

FÜSUN: Büyü

G

GAMZE: Göz kırpma, gözle işaret; Nazlı bakma; Gülerken bazı kişilerde yanaklarda beliren çukur

GAYE: Amaç, erek

GAZAL: Ak geyik, ahu; Geyik yavrusu; Güzel söz (mecazi)

GAZEL: Konusu daha çok sevgi ve içki olan, manzume; Tek kişinin özel ahenkte okuduğu müzik parçası; Sonbahar vaktinde düşen yapraklar

GECE: Gün batımından ağarmasına kadar geçen süre

GELİNCİK: Yazın kırlarda yetişen parlak kırmızı renkli bir çiçek

GENCAY: Yeni doğmuş ay; Hilal biçimindeki ay

GERÇEK: Yakıştırma veya yalanı olmayan

GİZEM: Sır; Aklın erişemediği çözülemeyen şey

GONCA: Tam açılmamış çiçek

GÖRKE: Heybetli

GÖK: Yerin göz ile görülebilen ufuklarından başlayarak yukarıda kubbenin içi gibi gözüken sonsuz boşluk; Mavi renk

GÖKAY: Hem gök, hem ay; Güzel ay

GÖKBEN: Ben gökyüzü anlamında

GÖKÇE: Gök mavisi, mavi gözlü güzel

GÖKSU: Türkiye'nin çeşitli yerlerinde bulunan akarsuların adı

GÖKYEL: Kuzeydoğudan esen rüzgar, poyraz

GÖNEN: Rutubet, yaşlık; Ekilecek toprağın tavlandırılması

GÖNÜL: İstek, arzu

GÖZDE: Çok sevilen, beğenilen nitelikte

GÖZEN: İlgi çekici, samimi; Sulak yer; Pınar

GÜL: Gülgillerin örneği olan bitki ve bunun çiçeğine verilen ad; Gülmek eyleminden gül

GÜLBEN: GÜL+BEN= gülyüzlü

GÜLÇİN: Gül toplayan

GÜLDEN: Güle ilişkin, gülden yapılmış

GÜLEN: Güleç yüzlü, mutlu anlamında

GÜLENAY: Güleç ay, gülümseyen ay; Ay gibi gülümseyen güzel

GÜLFEM: Ağzı gül gibi olan

GÜLGEN: Güleryüzlü

GÜLGÜN: Gül renkli; Gülen, gülümseyen

GÜLHAN: Gül kadar çok sevilen, han, hakan

GÜLİSTAN: Gül bahçesi

GÜLİZ: Gül yetiştiren

GÜLİZAR: Al yanaklı, gül yanaklı; Alaturka müzikte bir bileşik bir makam

GÜLRİZ: Gül saçan

GÜLRU: Gül yüzlü, gül yanaklı

GÜLSU: Gül ve su gibi güzel

GÜLSÜN: Yaşam boyu yüzü gülsün anlamında

GÜLŞAH: Güldalı; Güzelliğiyle ün salmış olan

GÜLŞEN: Gül bahçesi

GÜLTEN: Gül tenli, vücudu gül gibi

GÜLÜM: Bana ait olan gül

GÜLÜMSE: Tebessüm et

GÜN: 24 saatlik zaman dilimi; Güneşin yeryüzüne gönderdiği ışık; Güneş, yaşam

GÜNAL: Işık al, ışıklı ol

GÜNAN: Doğumuyla sevinç getiren; Anılan gün

GÜNAY: Hem gün, hem ay

GÜNÇİÇEK: Ayçiçek

GÜNDEN: Güne ilişkin, güneşe ilişkin; Güneşten bir parça

GÜNDÜZ: Günün aydınlık bölümü

GÜNEŞ: Çevresindeki gezegenlere ısı ve ışık veren büyük gök cismi

GÜNEY: Her zaman güneş gören, güneşli yer; Bir yön

GÜNHAN: Oğuzhan'ın altı oğlundan biri

GÜNSU: Gün gibi aydınlık, su gibi berrak

GÜRAY: Bol ışıklı ay, güçlü ay

GÜRDAL: Güçlü dal, sık dal

GÜVEN: Güvenmekten, yürekli ol anlamında

GÜZ: Sonbahar

GÜZAY: Güneş olmayan yer; Kuzey; Güz ve ay

GÜZEL: Hoşa giden,hayranlık uyandıran

GÜZİN: Seçilmiş, seçkin

GÜZÜN: Güz mevsiminde olan

H

HALENUR: Kutsal ışık

HANDAN: Güleç, sevinçli

HANDE: Daima gülen, gülücük

HANİFE: Allahın birliğine inanan; Hz. Muhammed zamanından önce tek tanrıya inanan

HARİKA: Sıradanlığın üstündeki nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran

HASLET: Doğuştan gelen güzel huy

HAYAL: Varmış, olmuş gibi zihinde canlandırılan imge, görüntü

HAYAT: Ömür, yaşam

HAZAL: Kuruyup dökülen ağaç yapraklarının güzelliği

HAZAN: Sonbahar

HAZAR: Barış

HERA: Mitolojide analığın yüceliğini temsil eden tanrıça

HEVES: Bir şeye duyulan istek

HEVİN: Aşk, sevda

HELİN: YUVA

HİLAL: Ayın yay biçimindeki görünüşü

HİLDE: Kurtulmak, yükselmek, ilerlemek

HOŞSEDA: Hoşa giden ses

HÜLYA: İnsanın kurduğu tatlı düş; Sevda

HÜMA: Efsanelerde geçen, yere konmayıp sürekli gökte kaldığına inanılan cennet kuşu

HÜMEYRA: Kızıllık, pembelik

HÜNER: İnce ve şaşırtıcı ustalık

HÜRREM: Sevinçli, güleryüzlü

HÜSNA: Pek çok güzel

HÜSÜN: Güzellik

I

IĞIL: Çok yavaş akan su

ILGAZ: Atın dört nala koşması

ILGIM: Serap

ILGIN: Beyaz ya da pembe, çiçekli, çok hafif yapraklı bir ağaççık (genellikle küçük akarsu kıyılarında bulunur)

ILGIT: Esinti ve akış için kullanılan yavaş yavaş anlamında

ILIM: Uzlaşmacı yumuşaklık

IRMAK: Akarsuların en büyüğü

IŞIK: Cisimleri görmeyi, renkleri ayırtetmeyi sağlayan fiziksel enerji

IŞIL: Pırıltı, parlaklık, ışık, aydınlık

IŞILAY: Işıltılı ay, parlayan ay

IŞIN: Bir kaynaktan belli bir doğrultuya giden ışık çizgisi

ITIR: Güzel koku; El ve yüze sürülen çiçek özü, esans

İ

İDİL: Kır yaşamı içinde aşk konusunu işleyen kısa şiir; Volga ırmağına Türkler'in verdiği ad

İLAYDA: Su perisi

İLGİ: İki şey arasındaki ilişki; Birşeye duyulan merak; Eğilim

İLGÜN: Ülke güneşi

İLKBAHAR: Yılın ılık mevsimi

İLKE: Temel alınan düşünce, kural

İLKGÜZ: Eylül ayı

İLKİM: İlk çocuğum anlamında

İLKİN: İlk çocuklar için kullanılan adlardan

İLKNUR: İlk+NUR=İlk ışık

İLKYAZ: İlkbahar

İLSEL: İlle ilişkili, yurtla ilişkili

İLTER: Yurdu koruyan, yurtsever.

İMGE: Düş, hayal, görüntü, tasarım

İMRAN: Evine bağlı, evcimen anlamında

İMREN: İmrenmek fiilinden, görünen şeyi edinme isteği.

İNANÇ: İnanılan şey

İNCİ: Süslemede kullanılan, istiridyede yetişmiş değerli madde

İNCİLAY: Parlama,ışıldama

İPEK: İpekböceği kozasından elde edilen ince, parlak kumaş

İREM: Bahçeleriyle ünlü masal kenti

İREN: Özgür, serbest

İZEL: El izi anlamında

İZEM: Büyüklük, ululuk

İZGİ: Güzel, adaletli, zeki

İZLEM: İzlemek eylemi

İZİM: Önceden bulunduğum yerde bıraktığım belirti anlamında

J

JALE: Çığ, kırağı. Sabahları otların üzerinde olan su damlaları

JANSET : Güneşin Doğuşu (Çerkez İsmi)

JANSELİ : Güneşin Doğduğu Yer (Çerkez İsmi)

JASMİN: Yasemin

JEYAN: Kızan, kükreyen

JİNSAL: Çağ, yaş, dönem

K

KAMER: 1. ay; Mecazi parlak ve güzel anlamında

KARACA: Rengi karaya yakın, esmer; Avrupa ve Asya'nın ılıman bölgelerinde yaşayan kısa ve çatallı boynuzlu bir memeli hayvan

KARDELEN: Kar kalkmadan çiçek açan süs bitkisi

KAYRA: Yüksek tutulan ya da sayılan birinden gelen iyilik; Tanrıdan geldiğine inanılan iyilik; İhsan, lütuf

KIVANÇ: Sevinç

KIVILCIM: Yanmakta olan bir maddeden sıçrayan küçük ateş parçası

KIZILTAN: Kızıl renk almış tan

KÖSEM: Sürünün önünden giden,yol gösteren koç

KUĞU: Beyaz tüylü bir su kuşu

KUMRU: Sevgilisine düşkünlüğüyle bilinen güvercin benzeri bir kuş

KUMSAL: Kumla örtülü deniz kıyısı

KUTAY: Kutlu,uğurlu ay

KUTSAL: Güçlü bir dinsel saygı uyandıran kimse

KÜBRA: Büyük, ulu; Büyük önerme

L

LAL: Parlak, koyu kırmızı renkte olan

LALE: Çan biçiminde bir çiçek

LAMİA: Parlayan, parlak

LERZAN: Titreyen,titrek

LEYLA: Saçları gece gibi simsiyah olan kadın; Çok karanlık gece

LEYLİFER: Gece ışığı

LİLA: Açık eflatun

M

MAİDE: Üzerinde yemekler bulunan sofra; Yemek, ziyafet

MANOLYA: Bir süs bitkisi

MARAL: Dişi geyik

MAVİSU: Deniz

MAYIS: Bir bahar ayı

MEBRUKE: Kutlu kadın ("mübarek kelimesinin dişisi")

MEHİR: Ay parçası

MEHTAP: Ayışığı

MEHVEŞ: Ay gibi güzel kadın

MELDA: İnce ve taze bedenli

MELEK: Tanrı katında bulunan ruhani varlıkların her biri; Pek güzel, yumuşak huylu ve masum (mecazi)

MELİKE: Kadın hükümdar

MELİS: Bal, bal arısı

MELİSA: Oğul otu

MELTEM: Yazın karadan denize doğru esen yel

MENEKŞE: Mor beyaz renkli, kokulu, yuvarlak yapraklı bir çiçek

MERAL: Dişi geyik

MERCAN: deniz dibine ağaç gibi kök salarak büyüyen, hayvan gibi duyguya sahip, kırmızı renkli, kalker iskeletli bir canlı türü

MERİÇ: Bulgaristan'dan çıkıp Edirne yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonraTürk-Yunan sınırı boyunca akarak Enez yakınlarında Ege Denizi'ne dökülen ırmak

MERİH: Mars gezegeni

MERVE: Mekke'de Safa dağının karşısındaki kırmızı renkli tepenin adı

MERYEM: İsa peygamberin annesinin adı

MİMOZA: Bir süs bitkisi

MİNE: İnce ve parlak nakış; Madenler üzerine vurulan renkli cam tabakası; Şişe, cam, billur sırça

MİRAY: Yılın ilk aylarında doğan

MÜGE: İnci çiçeği

MÜJDE: Sevindirici haber; İyi haber getirene verilen bağış

N

NAĞME: Güzel uyumlu ses, ezgi; Birinin yalandan ve nazlanarak söylediği söz

NARİN: İnce, ince yapılı, kibar

NAZ: İsteksiz gibi görünen, çekingen davranış

NAZER: Nazar

NAZLIHAN: NAZLI+HAN= naz yapan han anlamında

NEHAR: Gündüz anlamındadır

NEHİR: Akarsu, ırmak

NERGİS: Bir süs bitkisi

NESLİHAN: Han soyundan

NESLİŞAH: Şah soyundan

NESRİN: Yaban gülü

NEŞE(M): Gönül açıklığı(m), sevinc(im)

NEVA: Ses, ahenk; Güç, zenginlik, servet; Nasip; Türk müziğinde bir makam

NEVAL: Talih

NEVADE: Torun anlamında

NEVBAHAR: İlkbahar, ilkyaz

NEVESER: Türk Müziğinde Dede Efendi'nin bulduğu bileşik bir makam

NEVGECE: Yeni yeni oluşan gece

NEVGÜL: Yeni açmış gül

NEVİD: Yeni, yepyeni

NEVRA: Beyaz çiçek

NEYİR: Işıklı, aydınlık, parlak

NİGAR: Resim kadar güzel sevgili; Nakış; Resim

NİHAL: İnce ve düzgün vücutlu sevgili

NİHAN: Saklanmış, gizli olan; Sır

NİL: Çivit; Mısır'da bir nehir

NİLGÜN: Lacivert renkli, çivit renginde

NİLÜFER: Durgun sularda yetişen, değişik renkli ve uzun ömürlü su bitkisi

NİSAN: Gelin çiçeği; İlkbaharın ilk ayı

NUR: Aydınlık, parıltı, parlaklık

NURSAL: Işıksali ışıkla ilgili

NURSAY: Işık gibi say, ışık gibi bil anlamında

NURSELİ: Işık seli (yağmuru) anlamında

NURSEZA: Nur+Seza=Nura layık, ışığa, aydınlığa layık anlamında

NURTEN: Işık gibi duru tenli anlamında

NÜKET: Nükte, zarif, güzel sözler

NÜKHET: Güzel koku

NÜKTE: İnce anlamlı, düşündürücü şaka söz

O

OKSAL: Ok at; Oka ilişkin

OLCAY: Mutlu, ongun; Rastlantıları düzenlediği ve böylece de insanlara iyi ya da kötü durumlar hazırladığı sanılan şey, şans, talih

OLGAÇ: Bilgi ve görgüde olgunlaşan

ONGÜL: Önayak olmak; İlk gül

ORKİDE: Salepgillerden güzel çiçekli birtakım bitki türlerinin ortak adı

OYA: Bir nesneye oyularak yapılan süs; Genellikle ipek veya ibrişim ile iğne, mekik, tığ kullanılarak yapılan ince dantel

OYLUM: Hacim, dirim; İçi oyulmuş, çukur duruma getirilmiş; Resimde derinlik, üç boyutluk etkisi, mimarlıkta mekan karşılığı

Ö

ÖDÜL: Armağan

ÖNAY: Yeni çıkmış ay

ÖRGÜN: Türlü ve düzenli parçalardan oluşan

ÖVGÜ: Övme, övmek için söylenen söz

ÖVGÜN: Övülmüş, övülen kişi

ÖVÜNÇ: Övünmeye yolaçan ya da hak kazandıran şey, kıvanç, sevinç, övgünç, öğünç

ÖYKÜ: Hikaye, ayrıntılarıyla anlatılan olay

ÖZBEN: Bireyin kendi varlığı; Gerçek ben anlamında

ÖZDE: Kişinin kendi içinde, özünde, canda olan

ÖZDEN: Özle, öz varlıkla, gerçekle ilgili

ÖZEN: Büyük hassasiyet göstermek

ÖZGE: Yabancı

ÖZGEN: Başına buyruk; Kuzu kulağı otunun filizi

ÖZGÜL: Öz+Gül, gerçek gül, benim gülüm anlamında

ÖZGÜR: Herhangi bir kısıtlamaya, zorlamaya, koşula bağlı olmayan, başına buyruk, hür

ÖZLEM: Bir şeye karşı duyulan istek, bir kimseyi ya da birşeyi görme, kavuşma isteği; Hasret

ÖZLEN: Görme isteği uyandır, kavuşma isteği ver, seni özlesinler

ÖZSU: Besleyici su, besisuyu, bitkilerin dokularında bulunan su

P

PAMİRA: Orta Asya'da bir yayla

PAPATYA: Baharda çiçek açan bir kır bitkisi

PARLA: Parlamak eyleminden parla, ışık saç; Başarılı ol, ünün sanın artsın; Güzel ol, güzel görünüşlü ol

PELİN: Acı ve güzel kokulu bir bitki

PELİNSU: Pelin+Su, hem pelin hem su anlamında

PERÇEM: Kahkül

PERİ: Cisimleri çok latif ve görünmez olan hoş yaratık; Güzel insan, güzel kimse

PERRAN: Uçan, uçucu

PERVİN: Ülker yıldızı

PETEK: Arıların bal topladıkları balmumu yuvacıkları

PEYDA: Belli, açık, ortaya çıkmak, oluşmak

PINAR: Büyük su kaynağı

PIRILTI: Pırıldayan şeyin çıkardığı ışık

R

RAHŞAN: Parlayan, parlak, aydınlık

RANA: İyi, güzel, yumuşak, hoş

RAVZA: Sulu, su yatağı yer; Bahçe

RENAN: Çok ses çıkaran, çınlayan

RENGİN: Boyalı, renkli; Hoş, latif ve güzel

REVAN: Yürüyen, giden; akan, akıp giden

REYHAN: Yaprakları güzel kokan bir süs bitkisi, fesleğen

REZZAN: Ağırbaşlı, onurlu

RİMA: Dişi ceylan yavrusu

RUHAN: Güzel kokulu

RUHSAR: Yanak, yüz, güzel yüz

RÜÇHAN: Üstünlük

RÜYA: Düş; Gerçekleşmesi imkansız durum, hayal; Gerçekleşmesi beklenen şey, umut

S

SABA: Gündoğusundan esen hafif ve tatlı rüzgar; Türk müziğinde bir makam

SABAH: Günün ağarmasıyla başlayan ilk saatler

SAHRA: Kır,ova,çöl

SANAL: Sanlı ol, ünlen

SANEM: Çok güzel kadın; Put

SARA: Halis, saf, katkısız

SARE: Olmak, oldu; Cemaat, topluluk; İhtiyaç, susuzluk

SARGIN: Albenili, çekici, büyüleyiciyıldızı şirin, hoşa giden, sevimli, güzel

SAYE: Gölge; Koruma, yardım, sahip çıkma

SAYGIN: Sayılan, sevilen

SAYIL: Her zaman saygı gör

SEBLA: Uzun kirpikli göz

SEÇİL: Beğeni, sevgi, üstünlük gösterilen

SEÇKİN: Benzerler arasında nitelikleriyle göze çarpan, elit

SEDA: Ses; Doğa veya bir engele çarpıp geri dönen ses, yankı

SEDEF: Midye ve istiridye gibi deniz hayvanlarının kabuğunda bulunan pırıltılı, beyaz, sert bir madde; Bu maddeden yapılmış veya bu madde ile süslenmiş

SEDEN: Uyanık, tetikte; Gözü açık olmak

SEGAH: Doğu müziğinin makamlarından

SEHER: Tan ağartısı

SEL: Taşkın su

SELDA: Bir söğüt cinsi

SELEN: Haber, müjde

SELİN: Gür akan su

SELİNTİ: Ufak sel

SELİS: Akıcı söz

SELMİN: Barış ve sevgi duygusuyla dolu olan

SELVA: Amerika'da Amazon, Afrika'da Nijer ırmakları gibi ekvator bölgesinde büyük suların geçtiği havzalarda bulunan geniş ve balta girmemiş ormanlara verilen ad.

SELVİ: İnce uzun ağaç

SEMA: Gökyüzü; Göç

SEMANUR: Nurlu gökyüzü

SEMİN: Değerli, pahalı; Semizlik

SEMİRAMİS: Babil'in Asma Bahçeleri'ni kurduran Asur kraliçesi

SENA: Övmek, methetmek; Şimşek parıltısı; Yücelik, yükseklik; Aydınlık; Bir ot adı

SENAHAN: Metheden, alkışlayan, öven

SENAR: Yar, aşık, seven insan

SENEM: Kars dolaylarında kadın ve erkeklerin karşılıklı olarak oynadıkları bir halk dansı; Arapça'da put; Arapça'da kendine tapılacak kadar güzel olan kadın, sevgili, güzel

SERA: Varlıklı olmak, zengin olmak; Şarkı söyleyen; Yer, toprak; Ok yapımında kullanılan bir ağaç

SERAP: Çorak yerlerde, çölde, sıcak ve ışığın etkisiyle, ileride, yakında ya da ufukta su veya yeşillik var gibi görünmesi olayı

SEREN: Gemi direği

SERPİN: Yağmur

SERRA: Rahatlık,kolaylık

SERTAP (SERTAB): İnatçı anlamında

SEVAL: Severek al anlamında

SEVDA: Vurgunluk, tutkunluk, aşk; Heves, arzu, kuvvetli istek

SEVDEM: Sevginin en son demi

SEVEN: Bir başkasına sevgi duyan

SEVGİ: İnsanı birşeye ya da bir kişiyekarşı yakın ilgi ve bağlılık göstermeye yönelten duygu

SEVİL: Her zaman sevilen biri ol

SEVİM: Sevmek eylemi; Bir kişi ya da bir şeyde bulunan o kişi ya da şeyi başkalarına sevdiren özellik

SEVİNÇ: İstenilen şeyin olmasıyla duyulan coşku

SEYLAN: Sel, akma, akış

SEYYAL: Akıcı, akışkan

SEZEN: Hisseden, sezgili

SEZER: Açık bir kanıt olmaksızın, olmuş ya da olacak bir şeyi duyumsar

SEZGİ: Sezmek eyleminden sezgi; Sezme yeteneği

SEZİN: Sezinleme işi, sezme

SILA: Bir süre ayrı kaldığı bir yere veyayakınlarına kavuşmak; Doğup büyüdüğü ve özlediği yer; Bahşiş, hediye; Bağ

SİBEL: Henüz yere düşmemiş yağmur damlası (Fransızca "si belle": öylesine güzel anlamında)

SİM: Gümüş gibi parlak ve beyaz

SİMA: Yüz, çehre

SİMGE: Anlamı olan harf, bitki gibi işaretler

SİMİRNA: İzmir'in eski adı. Aynı zamanda Amazon savaşçılarının kraliçesinin adı. (Başka bir kaynakta ise, Amazon savaşçıların kraliçesi Symirna İzmirli bir prens ie evlenir ve prens bunun anısına şehre Symirna adını verir)

SİMTEN: Sim+Ten

SİNE-M: Yüreğim, çok sevdiğim

SİTARE: Yıldız

SONEDA: Nazlı olmaması temenni edilen

SONGÜZ: Kasım ayının halk arasındaki adı

SONYAZ: Sonbahar

SU: Canlıların yaşaması için en gerekli olan kokusu, rengi olmayan sıvı

SUMRU: Bir şeyin yüksek yeri, tepesi

SUNA: Boylu, poslu, yakışıklı

SÜSEN: Nisan-Haziran dönemlerinde açan güzel kokulu bir çiçek

Ş

ŞAHBANU: Hükümdar eşi

ŞAHİKA: Dağ doruğu.

ŞAN: Şöhret.

ŞAYESTE: Yaraşan ,yakışan.

ŞEBBOY: Güzel kokulu bir süs bitkisi

ŞEBNEM: Bitkilerin üzerinde toplanan su damlacıkları.

ŞEHNAZ: Alaturka müzikte bir makam adı

ŞEHRAZAT: Kendi kendine yaşayan,özgür.

ŞELALE: Büyük çağlayan.

ŞERMİN: Utangaç,mahçup.

ŞEVVAL: Hicri takvime göre yılın onuncu ayı.

ŞEYDA: Sevda nedeniyle aklını yitirmiş ,çılgın

ŞİİR: İmgelere,duygulara seslenen söz sanatı

ŞİMAL: Kuzey

ŞİRİN: Sevimli,cana yakın

ŞÖLEN: Kutlama niteliğindeki yemekli toplantı

ŞÖLENDE: Bir olayı kutlamak amsacıyla yapılan yemekli toplantı.

ŞULE: Ateş alevi.

T

TAMAR: Damar

TANGO: Özel ritimli,çift kişilik ağır bir dans

TANYELİ: Sabah olurken çıkan hafif rüzgar

TİLBE: Gezginci ozan

TILSIM: Esrarlı ve olağanüstü güç taşıdığına inanılan nesne

TOMRİS: M.Ö. 6 yy da yaşamış bir kraliçenin adı

TÖREN: Anma , kutlama , karşılama , evlenme vb. için yapılan toplantı

TUĞBA: Dalları bütün cenneti gölgeleyen kutsal ağaç

TUĞÇE: Kadın sultanın başındaki tuğ

TULU: Gökcisimlerinin doğuşu

TUTKU: Aşırı özlem , gönül verilen

TUTYA: Göze çekilen sürme.

TÜLİN: Ayın çevresinde oluşan hale

TÜMAY: Dolunay

TÜRKUVAZ: Türk rengi de denilen mavi renkte değerli bir taş

TÜRKÜ: Halk şiirinde kendisine özgü ezgisiyle söylenen uyaklı nazım biçimi

TÜVANA: Dinç , canlı

U

UMAY: Çocukları ve hayvan yavrularını koruduğuna inanılan tanrıça

ÜLGEN: Bir iyilik Tanrısının adı.Yüce

ÜLGER: Şeftalideki ince tüy.

ÜLKER: Yedi yıldızdan oluşan takım yıldızı

ÜLKÜ-M: Uğrunda özveride bulunmaktan çekinilmeyen yüce dilek

ÜRÜN: Doğadan elde edilen yararlı şeyler.

ÜVERCİNKA: Güvercin kanadı.

ÜZÜM: Asmanın salkım durumundaki meyve.

V

VENÜS: Bir gezegen adı

VERDA: Gül

VERDİNAZ: Nazların gülü

VİLDAN: Yeni doğmuş çocuk

VUSLAT: Sevgiliye kavuşma

Y

YAĞMUR: Havadaki buharın su damlaları halinde yere düşmesi

YANKI: Sesin bir yere çarpıp geri dönmesiyle duyulan ikinci ses

YAPRAK: Bitkilerin çeşitli biçimdeki yeşil bölümü

YAR: Dost , sevgili

YAREN: Arkadaş , yakın

YASEMİN: Çiçekleri güzel kokulu süs bitkisi

YAZGI: Önceden belirlenmişlik,gerçekleşmesi mutlak olan

YAZGÜLÜ: Baharın ilk günlerinde çocuğa verilen ad

YELDA: Uzun ve kara olan şey

YELİZ: Rüzgarın hızı.Güzel,havadar

YEŞER: Yetişip yeşil renk almak

YEŞİM: Yeşil ve pembe renkli değerli bir taş

YILDIZ: Gökyüzündeki ışıklı gök cisimlerinden her biri

YONCA: Uğur getirdiğine inanılan süs bitkisi

YOSUN: Suların yüzeyinde ya da dibinde yetişen çiçeksiz bitki

YÖRÜK: Göçebe yaşayan Oğuz Türkleri

YURDAGÜL: Yurda-gül

YURDANUR: Yurda-nur

Z

ZEREN: Kavrayışı güçlü ,zeki.

ZERRİN: Altın gibi sarı,parlak.

ZEYNEP: Değerli taşlar,mücevherler.

ZEYNO: Zeynep.

ZUHAL: Satürn gezegeni

ZÜLAL: Şakaklardan sarkan saç lülesi

ZÜLEYHA: Su perisi.İçimi güzel su

ZÜLÜF: Şakaklardan sarkan saç lülesi

ZÜMRA: Zeki bilgili kadın.

ZÜMRÜT: Parlak ve yeşil renkli değerli bir taş.

ERKEK İSİMLERİ

 
A
Abdullah: Allah'ın adamı- Allah'a ait olan, onun yolundan giden kişi
Abidin: Dua eden / Duacı
Adem: Allah'ın yarattığı ilk insan / Adam
Adil: Adaletli / Hakça davranan
Adnan: Eski Türk isimlerinden / İki gökyüzü, iki cennet anlamında
Affan: Kendini kötülüklerden uzak tutan
Agah: Bilgili / Bilen / Haberli / Uyanık
Ahmet: Övülmeye değer/ Beğenilmiş / Allah'a şükreden /
Akad: Soyluluk, Onurlu bir kişiliğe sahip olmak
Akın: Hızlı bir biçimde düşmana yapılan saldırı
Akif: Dünya işlerinden uzaklaşıp, ibadet için Allah'a yönelen
Akil: Akıllı, Rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş, yaptıklarının farkında olan
Alaatin: Dini yükseltmek, yüceltmek için çalışan
Aldemir: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Ali: Yüce, yüksek, şanlı, onurlu kimse
Alim: Bilim adamı, bilgin ilim bilen, ilimle uğraşan kimse
Alican: Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı, girişken
Alp: Yiğit, soylu, kahraman
Alparslan: Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamında
Alper: Alp + Er Cesur erkek Soylu erkek anlamında
Alptekin: Alp+ Tekin Soylu prens, güvenilir ve soylu
Altan: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya'da bir sıradağ
Altuğ: Al+Tuğ Kırmızı + Tuğ değerli taşlarla süslü tuğ
Anıl: Ölçülü davranan, hoşa giden kimse
Aras: Kalın Yün, At kılı anlamında (Aras nehri)
Argün: Temiz gün, günlük güneşlik, yaşama sevinci veren gün
Arda: Halef, ardından gelen
Artaç: Ar+ Taç Utanma duygusunu baş tacı eden
Asil: Soylu, soylu bir aileden gelen,seçkin insan
Asım: Temiz, namuslu, sağlam karakterli
Aslan: Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Ata: Baba, ced, Ecdat, Büyükbaba, Bilge
Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan
Atakan: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran
Atanur: Atasından aldığı nuru taşıyan
Atay: Herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü
Atilla / Attila: Hunların "Tanrının Kırbacı" denilen büyük hükümdarı
Atıf: Eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan / Bir şeye yönlendirilen
Atıl: İleri hamle yap, anlamında Atıl, atılmak
Atılay / Atalay: Kolaylıkla ileri atılabilen, cesur kimse
Atınç: Atılgan / Atak
Avni: Yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili
Aydın: Beyni çağdaş düşüncelerle aydınlanmış, bilgili kişi
Aygün: Ay gibi parlak ve ışıklı güzel gün
Ayhan: Ay gibi güzel yüzlü hakan Ay +Han
Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Aytaç: Başında ay gibi ışıklı taç bulunan Ay + Taç
Aytekin: Ay gibi parlak ve biricik. Çok değerli Ay + Tek
Aziz: Onur sahibi yüce, Saygıdeğer, Manevi gücü çok üstün
Azim: Bir şeyler yapmak için kararlı kişi, Azmeden, Azimli
Azmi: Kemikli, kemikle ilgili / Azim sahibi
Asrın: Bu asıra ait, bu devire uygun
Azer: Azerbaycan kelimesinin kökü olan Azer'den..
Atlıhan: At + Han kelimelerinden, İyi ata binen yiğit Han
Ateş: Yanıcı maddelerin yanmasıyla ısı ve ışığın ortaya çıkması
Ayyüce: Ay gibi aydınlık nurlu ve yüce olan er
Aras: Sahip çıkılan buluntu, Doğu anadoluda bir ırmağın adı
Atahan: Han soyundan gelen, soylu yiğit
Aykut: Kutlu ay, armağan, ödül
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Aybars: Ay ve Pars kelimelerinden, Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı

B
Babür: Hindistan'da yaşayan bir tür kaplan/Babür imparatorluğunun kurucusu Babürşah'tan
Baha: Değer fiyat, kıymatinin karşılığı, Ederi
Bahadır: Yiğit, kahraman, atak, gözünü daldan budaktan esirgemeyen
Bahri: Denizle ilgili, denizci, denizin gücü, sonsuzluğu
Bahtiyar: Mutlu, talihli, Hayatından memnunolan
Baki: Süreklilik sahibi, sonsuza kadar kalan, sonsuz, sonu olmayan
Bala: Küçük çocuk, Yavru, Korunması gereken
Balaban: Bir tür yırtıcı kuş. İri cins bir tür Doğan (kuş)
Barbaros: "Barba Rosse" Kırmızı sakal. Asıl adı Hızır olan büyük Türk amiraline Avrupalıların taktığı ad.
Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.
Barış: Uzlaşma.
Barkın: Gezgin, Seyyah, Sürekli gezipdolaşan
Basri: Gören, görme ile ilgili, görebilmek
Battal: Kahraman. Oldukça iri yapılı, Alışılmışın dışında büyük
Batıkan: Batı+han Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Batu: Güçlü Kuvvetli
Batuhan: Güçlü Kuvvetli Han. Altınordu devletinin kurucusu Batuhan.
Batur: Korkusuz, yiğit.
Bayar: Büyük, ulu yüce.
Bayezit/Beyazıt: Birçok Osmanlı şehzadesinin ortak adı.
Bayraktar: Bayrak taşıyan.
Baykal: Yaban kısrağı. Moğolistan'daki büyük göl
Bayram: Ulusca kutlanılan, Kutsal ve önemli günler.
Baysal: Dirlik düzenlik içinde, sakin, gürültüsüz.
Bedir: Ayın ondördü. Dolunay. Ay.
Bedirhan: Ay+ Han gibi Bedir + Han
Bedrettin: Ayın ondördü gibi ışık saçan, temiz ve yüce
Bedri: Ay gibi, aya benzeyen, Aya ait
Behçet: Sevinç, güzellik, güler yüzlülük.
Behiç: Şen. Güleryüzlü, Neşeli.
Behram: Merih Yıldızı.
Behzat: Doğuştan iyi, soylu kişi
Behlil / Behlül: Çok gülen, hayır sahibi, güleryüzlü
Beki / Bekri: El değmemiş, Bakir, Tertemiz, bozulmamış.
Bektaş: Saygın, aziz, denk, eşit.
Berat: İzinli, müsaadeli olmak / Diploma
Berkant: Sağlam Yemin. Berk + Ant.
Besim: Güler yüzlü
Bilgin: Bilgi sahibi. Alim
Birol: Tek ol, anlamında . Bir + Ol
Bora / Boran: Ardından yağış getiren şiddetli rüzgar.
Bozkurt: Türklerin Orta Asya'dan çıkışında yol gösterdiğine inanılan efsanevi kurt
Boğaçhan: İnanılmaz derecede güçlü, insanüstü gücü olan
Bülent: Yüksek, uzun, erişilmesi zor, yüce
Bünyamin: Hz. Yakup'un oğlu
Bulut: Bulut.
Bumin: Baykuş, Puhu kuşu.
Burak: Hz. Muhammed'in Miraç'ta bindiği efsanevi ata verilen isim.
Burçin: Dişi geyik.
Burhan: Delil, kanıt.
Burhanettin: Dinin kanıtı, dinin delili, ispatı
Buğra: Erkek deve
Berkay: Sağlam yapılı ve ay ışığı gibi parlak olan. Ay ışığı, Güçlü ay
Berhan: Han soyundan, Hanla ilgili, han üzerine.. (Han=Hakan)
Bilal: İlk ezanı okuyan Bilal-i Habeşi'nin adından..
Berke: Cengiz Han'ın torununun adı. Değnek, sopa, kamçı anlamında da kullanılır
Bermal: Birşeyler yapmakla ilgili, yapan, ortaya çıkaran, becerikli
Berk: Sağlam güçlü, dayanıklı
Buğrahan: Müslüman Türk Hakanlardan Saltuk Buğrahan.
Başar: Başarılı ol anlamında

C
Cabbar: Güç ve kuvvet sahibi kimse
Cafer: Çay, dere, küçük akarsu
Cahit: Çalışan çaba gösteren / İnatçı, ayak direyen
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Celal: Büyüklük ululuk, hışım
Celalettin: Büyüklük ululuk, hışım
Celil: Ulu, yüce, manevi değeri yüksek olan
Cem: Bir şeyin toplamı, tamamı
Cemal: Güzellik, özellikle yüz güzelliği
Cemalettin: Güzellik taşıyan
Cemil: Güzel
Cenap: Manevi büyüklük / Onur
Cenan: Yürek, gönül kalp
Cengiz: Sert ve haşin tabiatlı, kolay yumuşamayan
Cenk: Savaşmak, Kısa süreli savaş
Cevat: İyilik, güzellik, olgunluk, kusursuzluk
Ceyhan: Güney bölgemizde bir ırmak adı
Ceyhun: Eski Türk isimlerinden / yiğit, güçlü kişi
Cezmi: Kesin karar veren
Cihan: Dünya
Cihangir: Cihanı ele geçiren
Cihat: Din uğruna savaşmak
Civan: Yeni yetme, körpe, genç
Coşar: Heyecan dolu, kabına sığmayan
Coşkun: Aşırı heyecanlı, çok duyarlı
Cuma: Müslümanlar için haftanın kutsal günü
Cumhur: Halk topluluğu
Cüneyt: Büyük bir mutasavvuf
Cankat: Yaşamına can ekle, sevinçle dol


Ç
Çağrı: Davet
Çetin: Güç, zor, engelli
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Çağdaş: Aynı çağda yaşayan, çağa uygun
Çağlar: Çağıldayarak akan su, şelale
Çakabey: 11.yy'da İzmir yöresinde beylik kuran Türk Beyi
Çelik: Su verilerek sertleştirilmiş demir
Çavuş: Askerde bir rütbe
Çelebi: Efendi, görgülü, terbiyeli
Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı
Çeliker: Çelik gibi güçlü insan
Çevik: Atak, hareketli
Çevrim: Girdap, sürekli değişim, anafor
Çınar: Geniş yapraklı kalın gövdeli uzun ömürlü bir ağaç

D
Daniş: Bilgi, bilme, danışma
Deha: Dahi, zekâca çok üstün olan
Demir: Demir
Deniz: Yeryüzü'nün 3/4'ünü oluşturan tuzlu su tabakası
Derin: Dip, derinlik, büyüklük
Derviş: Alçak gönüllü, hoşgörü sahibi
Devrim: Önemli ve temelli değişiklik / İnkilap
Dilaver: Yiğit / Yürekli
Dinçer: Dinç + Er / Yorgunluk bilmeyen güçlü sağlam
Doğu: Güneşin doğduğu yön
Doğukan: Doğunun hakanı
Doruk: Dağ ya da tepenin en yüksek yeri / Şahika
Durmuş/Dursun: Çocukların sık ölümleri karşısında konulan dilek ifadesi
Durukan: Soylu kan sahibi
Durul: Suyun durulması, aklanması
Duyal: Duygulu, duyarlı, çabuk duygulanan
Dünya: Yeryüzü
Denizhan: Denizlerin hükümdarı
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Derin: Yüzeyi tabanına uzak olan
Davut: Davut peygamberin adı


E
Edip: Edepli terbiyeli / Edebiyatla ilgilenen kişi
Ediz: Değerli yüksek
Efdal / Eftal: En değerli en yüksek.
Efe: Batı Anadolu yiğitlerinin ortak adı
Efecan / Afacan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı
Eflatun: Açık mor, leylak rengi ile erguvan arası / Bilgin, bilgili, her şeyi bilerek doğan çocuk
Ekin: Tahılın ekiminden, harman dönemine kadarki hali / Kültür
Eşref: Şerefli, şeref sahibi / Uğurlu
Ege: Yüce, büyük ulu / Ülkemizin batısındaki deniz
Egemen: Bir yere hakim olan
Ejder: Bir masal yaratığı, korkulan, güçlü
Ekber: Kebir kelimesinden, En büyük
Ekrem: Pek cömert, iyiliksever
Elvan: Renk renk, çok renkli
Emin: Güvenilen, inanılan kimse
Emir: Reis, aşiret başı, Emreden
Emrah: Saz çalıp oynayan
Emre: Aşık, dost, Beylerbeyi, Büyük erkek kardeş
Ender: Seçkin, eşi benzeri az bulunan
Engin: Ucu bucağı olmayan genişlik
Enis / Enes: Sevimli, dost, canayakın
Enver: En ışıklı, en parlak
Eray: Ay gibi parlak erkek
Ercan: Er canlı, korkusuz yiğit
Ercüment (d): Saygıdeğer, itibarlı, onur sahibi
Erçin: Erken doğan, En erken davranan
Erdal: Erken yeşeren dal / Er + Dal
Erdem: Fazilet, insanı insan yapan değerler
Erden: Bekâret / İnsan eli değmemiş / Erkenden
Erdinç: Dinç erkek / Er + Dinç
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Erem: Ulaşmak, kavuşmak için çaba gösteren
Eren: Ermiş kişi / Ermekten
Erenay: Ermiş olan, Ay gibi nurlu
Erşat: Doğru yolu bulan
Ergin: Olgunlaşmış, güngörmüş
Ergun / Ergün: Sert başlı oynak hızlı at
Erhan: Yiğit hakan
Erim: Sevgi, mutlu haber
Erkan: Erkek kanlı
Erkin: Koşulsuz iş gören
Erman: Erdemli yiğit
Erol: Erkek ol, sözünde dur anlamında
Ersin: Erkeksin anlamında
Ersen: Kolay, zor olmayan
Ertaç: Erkekliği taç gibi taşıyan
Ertan: Tan gibi ateş renkli er
Ertem: Erdem / Fazilet
Erten: Sabah, gündoğumu anı
Ertuğrul: Temiz, yürekli, doğru, yiğit
Esad / Esat: Çok uğurlu ve mutlu
Ethem / Edhem: Kara, yağız at
Evren: Kâinat, yaratılmışların tümü
Evrim: Aşamalarla kendini gösteren ilerleme, değişim
Eyüp: Sabrın simgesi olmuş bir peygamber
Erkut: Kutlu, yiğit
Erinç: Rahat, dirlik
Ezel: Başlangıcı olmayan
Eldem: Sevimli, cana yakın
Erhun: Hunlu yiğit
Emirhan: Emir veren hükümdar, hanın emri
Ensar: Hz. Muhammed'i Medine'ye davet edenlere verilen isim

F
Fadıl: Erdemli, üstün, parlak
Fahrettin / Fahri: Karşılıksız kabul edilen görev, iş
Fahir: Övünülecek, parlak, şanlı, güzel
Faik: Başkalarından daha ileri, üstün
Fakir: Yoksul
Faruk: Bir işi sonuca ulaştıran
Fatih: Ele geçiren, fetheden
Fazıl: Erdemli, manevi değerce üstün
Fehmi / Fehim: Anlayışlı, çabuk kavrayan
Ferda: Yarın, gelecek zaman
Ferdi: Bireysel, tek başına
Ferhan: Sevinçli, mutlu
Ferhat: Rahatlık
Ferit (d): Eşsiz, benzersiz
Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan
Ferruh: Kutlu, uğurlu, aydınlık yüzlü
Fevzi: Kurtuluş ve zaferle ilgili, üstünlük başarı
Feyyaz: Bereketli, gür, bol
Feyzi: Verimlilik, bolluk
Feza: Gökyüzü, uzay
Fikret: Düşünmek, düşünceye dalmak
Fikri: Düşünce ile ilgili / fikir sahibi
Fuat (d): Yürek, kalp gönül
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Feyzullah İlhamını Allah'tan alan


G
Gaffar: Acıyan, bağışlayan
Gafur: Bağışlayıcı, günahları affedici
Galip: Yenen, üstün gelen
Gani: Zengin, cömert, bol, çok, elindekiyle yetinen
Garip: Kimsesiz, yalnız, yabancı / Tuhaf
Gazi: Savaşta yara alan
Genco: Genç
Giray: Uygun, eskiden Kırım hanlarına verilen ünvan
Gökay: Gök ve Ay gibi güzel olan
Gökberk: Yeşil yaprak
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Gökçe: Gök rengi, göğce
Göker: Gökyüzü gibi er
Gökhan: Göklerin hakanı, Gök gibi büyük han
Gökhun: Eski Türk isimlerinden Gök+Hun
Gökmen: Gök rengi gözlü
Göksel: Gökle ilgili, göğe ait
Göktuğ: Gök renkli Tuğ sahibi
Göktürk: Kök Türk / Tarihte bir Türk devleti
Gülhan: Gül gibi güzel hakan
Gültekin: Güvenilen, herkese hayrı dokunan
Gündüz: Gecenin karşıtı
Güner: Güneşin doğma zamanı
Güneş: Gezegen sistemimizin enerji kaynağı
Güngör: İyi günler yaşa anlamında
Günhan: Oğuz'un altı oğulundan Güneş'i simgeleyenin adı
Güray: Bereketli, bolluk içinde olan Ay
Gürel: Sürekli oluşum ve dönüşüm halinde olan
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan
Güven: İtimat, emniyet
Gürbüz: Gelişmiş, iri yapılı, sağlam
Güral: Çok al, bol al


H
Habib: Sevgili, dost
Hacı: Hicaz'a gidip hac törenine katılan
Hadis: Hz.Muhammed'in söz ve davranışları
Hafız: Ezberleyen / Özellikle Kuran-ı Kerim'i ezbere okuyan
Hakan: Büyük Han, Hanlar hanı
Haldun: Kalp, yürek / Yüreklilik
Halil: İçten, dost, çok yakın arkadaş
Halim: Yumuşak huylu, sakin yaradılışlı
Halis: Saf, katkısız, duru
Halit: Süregelen, sürekli, geç yaşlanan
Haluk: Herkesle iyi geçinen, iyi ahlaklı
Hamdi: Hamd eden, şükreden / Tanrı ile ilgili
Hami: Koruyan, arka çıkan, koruyucu
Hamit (d): Şükredici, hamdedici
Hamza: Aslan
Hanefi: Tanrı'nın birliğine iman eden
Harun: Huysuz at / Postacı / İnatçı
Hasan: Güzellik, iyi davranma, iyilik
Hasip / Hasbi: Kişisel değeri olan, ünlü bir soydan gelen
Haşim: Ezen, kıran, parçalayan
Haşmet: İhtişam, büyüklük, görkemlilik
Hatay: İl adı Antakya olan kentimizin adı
Hatem/ Hatemi: Sonuncu en son olan / Mühürcü
Hayati: Yaşamsal, yaşamla ilgili önemli olan
Haydar: Aslan / Çok cesur
Hayrettin: Hayır eden, hayır sahibi
Hayri: Hayırla, iyilikle ilgili
Hayrullah: Allah'ın hayırlı ettiği
Hazar: Barış / Bir yerde oturma hali
Hazım: Hezimete uğratan
Hıfzı: Saklamak, korumak, hafızaya almak
Hıncal: Öc al, intikam al anlamında
Hızır: Darda kalanların yardımına koşan
Hicri: Göç eden / Hicrete ait, hicretle ilgili
Hidayet: Doğru yolu arama / Yol gösterme
Hikmet: Felsefe, gizli, bilinmeyen güç
Hilmi: Yumuşak huylu, sabırlı
Himmet: Çalışma, çaba
Hişam: Eski bir Endülüs hükümdarının adı
Hulki: İyi ahlâklı, iyi huylu
Hulusi: Saflık, doğruluk, içtenlik
Hurşit: Güneş
Hüdaverdi: Allah verdi, çocuk özlemi çeken aileler ilk çocuklarına genellikle bu adı verirler
Hüsam / Hüsamettin: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Hüseyin: Ruh ve madde güzelliği
Hüsrev: Büyük padişah, hükümdar
Hüsnü: Güzellikle ilgili, güzelliğe ait


I
Işık: Cisimleri görmemizi sağlayan fiziksel erke
Itri: Korkuya ait


İ
İbrahim: İbranice'de hakların babası anlamında
İdris: Beyaz renkli çiçek açan bir ağaç cinsi
İhsan: Bağışlamak, yardım etmek, iyilik etmek
İlbey: Egemen olan
İlhami: İçine doğmakla ilgili
İlhan: Bir ülkenin egemen hanı
İlkay: Ay'ın ilk günlerindeki hali
İlker: İlkle ilgili, ilk erkek çocuk
İlkin: Öncelikle, ilkle ilgili, ilk olan
İlyas: Mersin ağacı
İmdat: Yardım dilemek, yardım istemek, yardım beklemek
İnayet: İyilik, lütuf
İsa: Hıristiyanlığın kurucusu peygamber
İshak: Hüzünlü öten bir tür kuş
İskender: Tarihte fetihleriyle ünlü bir hükümdar
İslam: Hz. Muhammed'in kurduğu son din / Teslimiyet
İsmail: İbrahim peygamberin Tanrı'ya kurban adadığı oğlunun adı
İsmet: Haramdan ve günahtan çekinen
İsrafil: Dört büyük melekten biri
İstemi/han: Göktürklerin ünlü hakanı
İzzet / İzzettin: Değer, kıymet, ululuk, yücelik

K
Kaan / Kağan: Hükümdar, hanların hanı
Kadir: Değer, onur, incelik
Kadri: İtibar, değerle ilgili
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Kamber: Sadık hizmetkâr / Hz Ali'nin kölesinin adı
Kamer: Ay ışığı
Kamil: Tam, eksiksiz, olgun
Kamuran: Dileğine, kavuşmuş olan
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kasım: Bölen, kısımlara ayıran
Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi
Kayahan: Kaya gibi sert hakan
Kazım: Kızgınlığını, öfkesini belli etmeyen
Kemal: Bilgi ve erdem bakımından olgunluk
Kemalettin: Bilgi ve erdem sahibi
Kenan: Nuh peygamberin oğlu ya da Nemrut'un babası sanılan kişi
Keramettin: Bağış, ihsan ağırlama
Kerem: Cömertlik, soyluluk büyüklük
Kerim: Kerem sahibi, cömert
Kıvanç: Sevinç, hoşlanma
Koray: Kamış, kargı gibi, içi boş şeyler
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Korhan: Ateş gibi hakan
Korkmaz: Korku bilmeyen
Korkut (d): Büyük dolu tanesi
Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında
Kubilay: Cengiz Han'ın torununun adı
Kudret: Güç, kuvvet
Kutlu: Kutlanmış, mutlu, uğurlu
Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili
Kutsi: Kutlanan, kutluluk sahibi
Kuzey: Kuzey yönü / Şimal
Kürşat (d): Eski bir Türk adı


L
Latif: Yumuşak, hoş, nazik
Lebib: Akıllı, zeki
Lemi: Parlak, parıldayan
Levent: Eski deniz erlerine verilen ad
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Lütfü: İyi muamele, güzellikle hoşlukla ilgili


M
Macit (d): Şan ve şeref sahibi
Mahir: Usta, elinden her iş gelen
Mahmut: Övgüye değer
Mahzun: Hüzünlü, duygulu, üzgün
Makbul: Alınan, kabul olunan
Malik: Sahip, efendi
Mazhar: Bir şeyin göründüğü, ortaya çıktığı yer
Mazlum: Zulüm gören, zulmedilen kişi
Mecit (d): Çok şerefli, büyük şan sahibi
Mecnun: Deli, aklı başında olmayan
Medet: Yardım eden
Mehmet: Aslı Arapça'da Muhammed, çok övülmüş anlamında
Melih: Güzel, şirin
Melik: Hükümdar, han
Memduh: Övülmüş, övülmeye değer
Menderes: Ege Bölgesi'nde bir ırmak adı
Mengüç: Güçlü ben / Men + güç
Meriç: Ülkemizin Bulgaristan sınırındaki nehir
Merih: Güneş Sistemi'ndeki 5. gezegen
Mert: Sözünün eri, sözünde duran
Mestan: Savruk / Cüret sahibi
Mesut (d): Mutlu, sevinçli, neşeli
Mete: Büyük Hun imparatoru
Metin: Sağlam, dayanıklı
Mevlut: Doğma, dünyaya gelme (Mevlid-Mevlüd)
Mikail: Allah'a en yakın olduğuna inanılan dört melekten birinin adı
Muammer: Uzun ömürlü, çok yaşayan
Mucip: Gerektiren, gerektirici
Muhammed: Çok övülmüş, hamdedilmiş
Muharrem: Din tarafından yasaklanan
Muhip: Seven, sevişen
Muhittin: Dini güçlendiren
Muhlis: İnanç ve eylemlerinde içtenlikle davranan
Muhsin: Sağlamlaştıran
Muhtar: Dilediği şekilde hareket edebilen
Muhteşem: Görkemli, göz kamaştırıcı
Munis: Sıcakkanlı, sevimli
Murat (d): Amaç, maksat, istek
Murtaza: Mürteza / Seçkin seçilmiş
Musa: Sudan gelmek anlamındadır. Bir peygamber adı
Mustafa: Temizlenmiş, saf hale getirilmiş
Muti: İyi kalpli, yumuşak başlı
Muzaffer: Zafer kazanan, galip gelen
Mücahit: Savaşçı, cihada katılan
Müfit: Faydalı, yararlı
Müjdat: İyi, müjdeli haberler
Mükerrem: Yardımsever, ikram sever
Mükremin: Konuksever, ikram sever
Mümin: İnanan, iman eden
Mümtaz: Seçkin, başkalarından ayrı tutulan
Münir: Aydınlatan, ışık veren
Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan
Münir: Aydınlatan, ışık veren
Müslüm: İslam Dini'nden olan / Teslim olan
Mürşit (d): Doğru yolu gösteren
Müşfik: Acıyan, şefkat gösteren
Müştak: Özleyen, göreceği gelen


N
Nabi: Yüksek, yüce, haber veren
Naci: Kurtulmuş, selamete kavuşmuş
Nadi: Bağıran, haykıran
Nadir: Ender, az bulunur, seyrek
Nafi: Gelip geçen, etkili, sözü dinlenen
Nafiz: İşleyen, içeriye giden, delip geçen
Nahit (d): Venüs, Zühre Yıldızı
Nail: Ele geçiren, muradına eren
Naim: Uyuyan, uykuda olan
Namık: Yazar, yazan kişi
Nami: Tanınmış, ünlü, şöhretli
Nasreddin: Yardımcı, imdada yetişen
Naşit (d): Şiir söyleyen, şiir okuyan
Nazım: Düzenleyen, tanzim eden
Nazif: Temiz, güzel
Nazmi: Vezinli, kafiyeli sözle ilgili / Düzenli
Nebi: Peygamber, Tanrı'nın buyruklarını kullara ileten
Necat: Kurtuluş, selamet
Necati: Kurtuluşa ermek
Necdet: Güçlü ve korkusuz
Necip: Soyu temiz, cömert
Necmi: Yıldızlarla ilgili, yıldızlara ait
Necmettin: Dinin Yıldızı
Nedim: Yakın dost, samimi arkadaş
Nejat: Soy, asıl / Hesap
Neşet: Yetişme, meydana gelme
Nesim: Hoşa giden hafif rüzgar
Nevzat (d): Yeni doğmuş çocuk
Nezih: Temiz, pak, seçkin
Nihat (d): Tabiat, huy
Niyazi: Yalvarma, yakarma
Nizam: Sıra, dizi, düzen, kural
Nizami: Kurallara uygun, düzenle ilgili
Nizamettin: Düzenli, tertipli
Nuh: Eski metinlerde rahat anlamında / Bir peygamber adı
Numan: Kan / Gelincik
Nurettin : (Nureddin) Aydınlatan / Dinin getirdiği nur
Nuri: Işıklı, ışıktan gelen
Nurşat: Nura boğulmuş
Nurtaç: Nurlu taç taşıyan
Nusret (d): Tanrı yardımı
Nüzhet: Zevk, keyif, istek, tat


O
Oğuz: Doğru ve iyi adam, sağlam, güçlü
Oğuzhan: Oğuzların başı / Meteı
Ogün: Belirli gün, bilinen, beklenen gün
Okan: Anlama, öğrenme
Okay: Beğenme, takdir etme
Oktar: Ok taşıyıcı / Ok+dar (Bayraktar gibi)
Oktay: Çok hiddetli, kızgın
Olcayto: Bahtı açık, talihli
Olgun: İşe yarar ya da yeterli duruma gelmiş
Onat: İyi, güzel, düzgün, namuslu
Onur: Şeref, haysiyet, izzet-i nefs
Onuralp: Saygıdeğer, aziz, yiğit
Orbay: Ordu komutanı
Orçun: Ahlak / Töre
Orhan: Kentin hakimi, yöneticisi
Orhun: Eski bir Türk devleti / Asya'da bir nehir
Orkun: Or + hun (han) Kentin hanı
Orkut: Kutlu kent
Oruç: Müslümanların yeme içmeden uzaklaştıkları bir ibadet
Osman: Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man)
Oytun: Beğenilen güzel yer / Kutsal
Ozan: Halk şairi


Ö
Öcal: Öc almaktan
Ömer: Dirlik, canlılık, yaşam gücü
Önal: Daima önde olmak
Önder: Lider, yönetici, şef
Özay: Özlü, özü ay gibi aydınlık olan
Özcan: Candan, içten
Özdemir: Gerçek, özlü demir
Özden: Soyu temiz olan
Özen: Dikkat, heves, itina
Özer: Özü er olan
Özgün: Orijinal, diğerlerine benzemeyen
Özgür: Serbest, hiç bir koşula bağlı olmayan
Özhan: Han soyundan gelen
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen


P
Pala: Kısa, geniş kılıç
Pars: Yırtıcı bir hayvan
Paşa: Bir askeri ünvan / Ağabey, erkek kardeş
Pehlivan: Güreşçi
Pekcan: Sıkı canlı, yufka yürekli olmayan
Peker: Güçlü erkek
Peyami: Haberle ilgili, haber veren
Polat: Sertleştirilmiş, su verilmiş demir
Poyraz: Kuzeydoğu yönünden esen rüzgar


R
Raci: Rica eden, dileyen
Rafet / Refet: Çok acıma
Ragıp: İçtenlikle isteyen, özleyen
Rahim: Esirgeyen, acıyan
Rahman: Acıması bol olan
Rahmi: Koruyan, esirgeyen
Raif: Acıyan, esirgeyen
Rakım: Yazan
Ramazan: Kameri yılın 9. ayı
Rami: Atıcı, mermi atan
Ramiz: Remz eden, işaretleyen
Rasim: Resmeden, resim çizen
Raşit (d): Doğru yola giden
Rauf: Çok acıyan, esirgeyen
Recai: Umma, dileme
Recep: Heybetli, azametli, saygı değer
Refet: Çok acıma
Refik: Arkadaş, yoldaş, ortaklık
Reha: Kurtulma
Remzi: İşaret ve gizliliğe ait
Resul: Haber getiren
Reşat: Aklın gerektirdiğini yapan
Reşit (d): Akıllı, iyi davranan
Rıdvan: Cennetin kapısında bekleyen melek
Rıfat: Yükseklik, yüksek rütbeli
Rıfkı: Yumuşaklıkla, sükunetle ilgili
Rıza: Hoşnutluk, memnunluk
Ruhi: Ruhla ilgili
Ruşen: Aydın, parlak
Rüknettin: Bir şeyin temeli / Dinin temeli
Rüstem: Ünlü Fars pehlivanının adı
Rüştü: Ergin, olgun


S
Sabahattin: Güzellik
Sabit: Yerinde duran, kımıldamayan
Sacit (d): Secdeye varan, ibadet eden
Sadettin: Kutluluk, saadete erme, mübarek olma
Sadi: Baht açıklığı
Sadık: İçten bağlı, gerçek dost
Sadri: Anaya göre çocuk
Sadun: Yıldız bilimine göre, uğurlu olan
Sadullah: Allah'ın talihli kıldığı
Safa: Saflık, berraklık / Gönül rahatlığı
Saffet: Saflık, temizlik
Safi: Katıksız, ayırt edilmiş
Saim: Oruç tutan, oruçlu
Sait (d): Kutlu, cennetlik
Salih: İyi, yararlı, yetkili
Salim: Eksiksiz, sağ, sağlam
Sarp: Dik geçilmesi ve çıkılması güç
Saruhan: Eski bir Türk beyi
Saltuk: Hiç bir koşul ve denetime bağlı olmayan
Samet (d): Sonsuz, ebedi
Sami: İşiten, dinleyen
Samim: Bir şeyin merkezi
Savaş: İki ya da daha çok tarafın vuruşması, kavgası
Seçkin: Seçilmiş olan
Sedat: Doğruluk, haklılık
Sefa/Safa: Saflık, berraklık
Sefer: Yolculuk, savaş hali
Seha: Eli açık, cömert
Selami: Huzurla, selâmetle ilgili
Selçuk: Sel gibi akan
Selim: İyileşmesi kolay hastalık
Selman / Salman: Özgür, hür
Semih: Bol, cömert gönüllü
Senih: Yüce, yüksek
Sercan: Canların özü, canın başı
Serdar: Askerin başı, komutan
Sergen: Raf, bir şeylerin dizili olduğu yer
Serhan: Hanların başı
Serhat (d) : Sınır boyu
Serkan: Serhan / Baş han, ser + kan,
Sermet: Öncesiz ve sonrasız
Sertaç: Baş tacı
Servet: Para, mal, mülk
Serter: Sert + Er, sert erkek
Server: Bir topluluğun en ileri geleni, baş, şef, reis
Seyit: Efendi, bey
Sezai: Uygun, yaraşır
Sezer: Sezgisi güçlü olan
Sıddık: Çok içten ve doğru kimse
Sıtkı: Yalan söylemeyen, dürüst
Sina: İlaç yapılan bir tür bitki
Sinan: Süngü ve mızrak gibi şeylerin sivri ucu
Sipahi: Tımar sahibi asker
Soner: Son erkek, son yardımı yapan
Sönmez: Sürekli yanan, sönmeyen
Suat (d) : Mutlu, mutlulukla ilgili
Suavi: Zorluklara dayanan
Suay: Suya vuran ay ışığı gibi ışıltılı
Suphi: Sabahla, aydınlıkla ilgili
Süleyman: Davud peygamberin oğlu
Sümer: Bugünkü Irak'ta kurulan eski bir uygarlığın adı
Süreyya: Ülker yıldız takımı
Süruri: Sevinçli, sevinçle ilgili


Ş
Şaban: Kameri yılın 8. ayı
Şadi: Sevinç, neşe, mutluluk
Şafak: Güneş doğmadan az önce, ufuktaki aydınlık
Şahap (b): Ateş, alev parçası
Şahin: Bir tür yırtıcı kuş
Şakir: Şükreden, nankörlük etmeyen
Şamil: Kapsayan, içine alan
Şecaattin: Yüreklilik, yiğitlik
Şefik: Şefkatli
Şemsi: Güneş'e ait, Güneş'le ilgili
Şener: Şen erkek
Şenol: Neşeli ol anlamında
Şentürk: Neşeli Türk
Şeref: Onur / Manen yüksek ve erdemli olmak
Şerif: Kutsal, mübarek
Şevket: Ululuk, yücelik, kudret ve kuvvetlilik
Şevki: Şevk, keyif, istekle ilgili
Şinasi: Tanıyış, tanımakla ilgili
Şükrü: Şükretme, hoşnut olma


T
Taci: Taç ile ilgili
Tacettin: Taca ait
Tahir: Pak, temiz
Tahsin: Beğenilip alkışlanan, kale gibi sağlam
Talat: Yüz, surat, çehre
Talip: İstekli, isteyen, talep eden
Tamer: Tam erkek
Tan: Şafak vakti
Taner: Aydınlık erkek
Tanju: Türk imparatorlarına Çinlilerce verilen ad
Tankut: Kutlu, aydınlık
Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili
Tarık: Sabah yıldızı
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Taşkın: Taşmış durumda olan, aşırı
Tayfun: Çok zorlu bir fırtına
Taylan: Uzun boylu
Tayyar: Uçan, uçucu
Tayyib (p): İyi, hoş, çok temiz
Tekin: Uğurlu
Temel: Kök, esas, dayanak
Teoman: Oğuz Han'ın babasının adı
Tevfik: Allah'ın yardımı, uygunlaştırma, başarı
Tezcan: Canı tez olan
Timuçin: Türk Moğol İmparatoru Cengiz Han'ın asıl adı
Timur: Demirin eski Türkçe'deki yazılışı
Toktamış: Bir yerde yerleşik oturan
Tolga: Bir tür savaş başlığı, kask
Tolunay: Dolunay
Toygar: Çayır kuşu
Tufan: Şiddetli, sürekli yağmur ve getirdiği su baskını
Tuğrul: Güçlü bir masal kuşu
Tuna: Avrupa'da bir nehir
Tunç: Bakır, çinko ve kalay karışımı bir maden
Tunca: Tunç gibi / Meriç Nehri'nin bir kolu
Tuncay: Tunç renkli ay
Tuncel: Tunç gibi el
Tuncer: Tunç gibi er
Turan: Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Turgay: Çayırkuşu / Toygar
Turgut: Oturulacak yer, belde
Turhan: Onurlu kişi
Tümay: Dolunay
Türkay: Ay gibi parlayan Türk
Türker: Türk erkeği
Turaç: Bir tür küçük av kuşu


U
Ufuk: Yerle göğün birleşmiş gibi göründüğü sınır
Uğur: İyilik müjdesi, nesnelerde varolduğuna inanılan iyilik kaynağı
Uluç: Büyük Türk denizcisinin adı (Uluç Ali Paşa)
Ulvi: Yüce, yüksek
Umur: Görgü, tecrübe
Umut: Ummak, beklemek, ümit etmek
Utku: Zafer, üstünlük sağlama, yenme
Uzay: Sonsuz boşluk


Ü
Ümit: Umut / Ummak, beklemek, ümit etmek
Ünal: Ün almakla ilgili


V
Vahap: Çok bağışlayan, bol ihsan edici
Vahdet: Bir ve tek olma
Vahdi: Bir ve tek olmayla ilgili
Vahit (d): Tek, bir
Varol: Var olmakla ilgili / Yüceltme ünlemi
Vecdi: Coşkunlukla, vecd ile ilgili
Vecihi: Soylu, asil
Vedat: Dostluk, sevme, sevgi
Vefa: Sözde durma
Vehbi: Tanrı vergisi
Veli: Sahip, eren, ermiş
Volkan: Yanardağ
Vural: Vurup almakla ilgili


Y
Yahya: Meryem Ana'nın amcasının oğlu olduğu söylenen bir peygamber
Yakup (b): Bir peygamber adı
Yalçın: Sarp ve dik
Yalım: Alev, ateş uzantısı
Yalın: Sade, çıplak, katışıksız
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Yasin: Kuran-ı Kerim'de bir sûrenin adı
Yaşar: Yaşayan, yaşamakla ilgili
Yavuz: Yaman, pek sert
Yekta: Tek, eşsiz
Yetkin: Olgunlaşmış, kemale ermiş
Yıldıray: Ay'la ilgili / Yıldır yıldır parlamak
Yıldırım: Buluttan buluta ya da yere elektrik boşalması
Yılmaz: Korkusuz, yılmayan
Yiğit: Güçlü, cesur
Yunus: Bir takım yıldızının adı / Denizde yaşayan bir memeli türü
Yurdakul: Yurdu için canını veren
Yusuf: Eklenecek, ilave edilecek
Yücel: Yücelmiş olan
Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek


Z
Zafer: Savaş ve uğraşla elde edilen başarı, sonuç
Zahit (d): Dince yasak olan şeylerden sakınan
Zekai: Akılla, zekâ ile ilgili
Zekeriya: Erkek
Zeki: Akıllı olan
Zihni: Zihnin gücüyle, kavrayışla ilgili
Zikri: Zikirle, ayinle ilgili, zikreden
Ziya: Aydınlık, ışık
Zülfü: Zülfikârla ilgili
Zülfikar/ Zülfükar: Hz. Ali'nin ünlü çatal ağızlı kılıcı